- otopeta
- ōtopeta, ae, m. (ὠτοπετής, auritus, Gloss.), das Langohr = der Hase, Petron. 35, 4 zw. (Bücheler mit cod. Trag. oclopetam von oculus u. peto; aber was?).
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
Berrias — System Serie Stufe ≈ Alter (mya) höher höher höher jünger Kreide Oberkreide … Deutsch Wikipedia
Berriasium — System Serie Stufe ≈ Alter (mya) höher höher höher jünger Kreide Oberkreide Maastrichtium 70 … Deutsch Wikipedia
otapotaza — otapotáza ž DEFINICIJA anat. prirođena mana položaja ušnih školjki; klempave uši, klempavost ETIMOLOGIJA lat. otopeta ← grč. ōtopetḗs: dugouhi … Hrvatski jezični portal